MET HET VLIEGTUIG VAN HET DRUKKE DHAKA NAAR HET STRAND VAN COX'S BAZAR

RUSTDAG

Zoals gisteren al aangekondigd, zouden we vandaag een rustdag nemen. Geen ‘Verslag van de dag’ vanuit Bangladesh.

Marijke en de groep zijn deze morgen op de bus gestapt van Savar naar Dhaka/luchthaven. Daar hebben ze deze middag het vliegtuig genomen naar het Zuiden van Bangladesh, naar Cox’s Bazar.

Wat ik wel kan laten zien, dat is EEN FILMPJE opgenomen door Marijke vanuit de bus. Op die manier hebben wij een idee hoe zo’n bus door het verkeer laveert. En ook een beetje hoe de groep dat al fietsend moet doen.

(Ik heb Emmanuel Vdw van kwb Pittem wel gevraagd het filmpje in drie op te splitsen, want het was te lang voor deze reisblog)

Ik toon ook een paar FOTO'S van Marijkes hotelkamer in Cox’s Bazar. Haar kamergenoot voor vanavond, Jacqui, slaapt vooraan, met uitzicht op de straat en het strand. Marijke slaapt achteraan met uitzicht op de binnentuin, die er niet bepaald proper bij ligt. Maar zo’n hotelkamer is maar om te slapen, dus doet dat er allemaal niet veel toe. 

De groep zit nu (hier nu 13:30 uur, dus 18:30 uur in Bangladesh) samen met GK in Cox’s Bazar om er te luisteren naar die hun zeer uitgebreide werking.

Cox’s Bazar is een stad en vissershaven in het gelijknamige Cox’s Bazar in Bangladesh, bekend om zijn brede onafgebroken natuurlijk zandstrand van 125 kilometer land. Maar GK Cox’s Bazar kent ook het grootste vluchtelingenkamp ter wereld, bevolkt met honderdduizenden Rohingya-vluchtelingen die in 2017 uit Myanmar vluchtten. En GK Cox’s Bazar speelt een grote rol in opvang van al die vluchtelingen…

Morgen, vraag je? Morgen fietsen Marijke en de groep van Cox’s Bazar city naar Marine Drive zero point via Ocean Drive road – waar ze onderweg genieten van de omgeving – om dan te overnachten in een Guesthouse in Marine Drive. Tenminste, zo staat op één programma. Op het andere programma staat: ‘Visiting and cycling in Kutubdia’. Maar misschien is dat hetzelfde?

PS. ‘Supporters’ die met dit korte rustdag-verslag een beetje op hun honger blijven zitten, kunnen altijd de vorige dagboekverslagen van Marijke nog eens doornemen.

Veel leesgenot,

En graag tot dinsdagavond!

Dominique