Eén dag voor Marijke naar Bangladesh vertrekt

(Dominique schrijft)

We zijn vrijdag 9 februari 2024.

Morgen, zaterdag 10 februari, vertrekt Marijke naar Bangladesh.

Ze is volop bezig met de laatste voorbereidingen. Wat steek ik in de handbagage en wat in de grote valies?  Wat moet ik nog meebrengen van de winkel? (Marijke wil dat er genoeg in huis is voor thuisblijver Dominique...) Nog even naar kapper Jasmien. Nog een afspraakje met dochter Hanne (Hanne die in Izegem woont). Nog wat lezen over de geschiedenis van Bangladesh (en even schrikken, dat de onafhankelijkheidsoorlog in 1970-1971 meer dan één miljoen slachtoffers kende en meer dan tien miljoen vluchtelingen). Nog wat lezen over de lokale gewoonten en gebruiken (bv. je neus snuiten op straat mag niet). Nog samen iets gaan eten, vanavond. En zo meer.

Vandaag, vrijdag 9 februari 2024, staan we (ook) in Het Laatste Nieuws (HLN.be). Mooi getimed, zo daags voor Marijke vertrekt. Helaas krijgt Pittem net vandaag de verkeerde editie van HLN in de brievenbus. En ook daar waar je krant kunt lopen, zijn die verkeerd geleverd. Nochtans, is het een mooi interview dat journalist Sam Vanacker heeft gemaakt. Ik besluit het artikel te publiceren op mijn Facebookpagina en op deze blog. 

Hier komt het artikel uit Het Laatste Nieuws van vrijdag 9 februari 2024 - regionale editie Roeselare-Tielt.

Veel leesgenot!

DOMINIQUE COOPMAN (64) MOET PASSEN VOOR FIETSTOCHT VAN TWEE WEKEN IN BANGLADESH NA... VAL MET FIETS: “NU MOET MIJN VROUW ALLEEN VERTREKKEN”

Al maanden keken ze ernaar uit. Twee weken lang zouden Dominique (64) en zijn vrouw Marijke (62) Bangladesh doorkruisen voor het goede doel, samen met veertien andere Vlamingen tijdens ‘Expeditie Banglabike’ van Okra en WSM. Dominique kwam echter twee weken geleden lelijk ten val. Dus stapt Marijke zaterdag zonder haar man op het vliegtuig. “Het eerste wat ik aan de dokter vroeg was of ik nog zou kunnen vertrekken.”

Het antwoord was duidelijk. “Was het een rustige vakantie in pakweg Spanje geweest, dan had ik de zegen van de dokter, maar twee weken rondfietsen in Bangladesh met een nieuwe heup? Dat mocht ik wel vergeten”, vertelt Dominique Coopman. Hij kwam op zaterdagavond 13 januari erg ongelukkig ten val tijdens een fietsritje en brak zijn heup. Op 15 januari ging hij onder het mes en kreeg hij een volledige heupprothese. De revalidatie zal een drietal maanden duren. “Natuurlijk was het vloeken. Maar anderzijds kan je niet anders dan je lot aanvaarden. Het is erg jammer dat ik niet mee kan, maar er zijn ergere dingen in het leven.”

“MARIJKE ZAL ALLEEN VERTREKKEN. DAAR HEBBEN WE UITERAARD ALLEBEI GEMENGDE GEVOELENS OVER, MAAR IK BEN ERG BLIJ DAT ZE MEE GAAT. ZE ZAL ALS HET WARE MIJN OGEN EN OREN ZIJN TER PLAATSE”
DOMINIQUE COOPMAN

Het Pittemse koppel kreeg in september de vraag van OKRA en WSM of ze mee wilden naar Bangladesh. “De meeste mensen die mee gaan komen uit Antwerpen, al waren er ook al enkele Oost-Vlamingen ingeschreven. Via via (Dominique werkte voor zijn pensioen als journalist, onder meer voor Visie en voor OKRA-magazine) kwam de vraag tot bij ons. We zouden het enige West-Vlaamse koppel zijn. We gaan echter vaak samen op fietsvakantie en veertig tot vijftig kilometer per dag fietsen is voor ons geen probleem. Dit was een kans die we absoluut niet konden laten liggen. Zeker omdat de reis ook een sociale dimensie heeft. We zouden tijdens de begeleide rondreis ook lokale generatiegenoten ontmoeten en helpen.”

RUIM 2.000 EURO PER PERSOON INGEZAMELD

Om het GK, de zusterorganisatie van OKRA in Bangladesh, te helpen bij de uitbouw van de gezondheidszorg ter plaatse diende elke deelnemer vooraf 2.000 euro in te zamelen. “We deden een oproep via sociale media en gaven het project ook een plaatsje op driehonderd kerstkaartjes die we uitstuurden. De steun was enorm. Heel veel mensen hebben gestort en ons doel hebben we ruim overschreden. We zijn overigens niet de enigen. Zowat alle Banglabikers hebben meer ingezameld dan het doel. We hebben er even over nagedacht, maar mee omwille van het feit dat veel mensen ons nu al gesteund hebben, zal Marijke alleen vertrekken. Daar hebben we allebei gemengde gevoelens over, maar ik ben erg blij dat ze mee gaat. Ik ga van thuis uit contact houden met Marijke en een reisblog verzorgen, zodat iedereen de rondreis mee kan volgen. Ze zal als het ware mijn ogen en oren zijn ter plaatse, terwijl ik de pen vast hou.”

DUBBEL GEVOEL

“Ik zit met een heel dubbel gevoel”, pikt Marijke in. “Zonder Dominique zal het niet hetzelfde zijn, maar ongetwijfeld wordt het een ervaring om niet meer te vergeten. Er staat onder andere een bezoek aan een kledingfabriek op het programma, terwijl we ook een woordje uitleg krijgen over een recent opgericht systeem van thuisverpleging. En we gaan ook een ‘elderly club’ bezoeken. Dat is een soort werking voor eenzame ouderen, die in de dorpen van Bangladesh opgezet werd. Jonge mensen heb je amper in de dorpen, omdat die allemaal naar de steden trekken. Na mijn studies verpleegkunde heb ik Rwanda bezocht, en later ben ik in Congo geweest, dus ik kan me iets voorstellen bij armoede, al weet ik niet goed wat te verwachten van Bangladesh. Het enige wat ik nu al zeker weet is dat het contrast met de gezondheids- en ouderenzorg in België heel groot zal zijn.”

De reis van Banglabiker Marijke kan je volgen via banglabikemarijke.reislogger.nl 

Minder weergeven